Yahoo Search Busca da Web

Resultado da Busca

  1. Luísa Teresa Maria Clotilde de Saboia (em italiano: Ludovica Teresa Maria Clotilde; Turim, 2 de março de 1843 - Moncalieri, 25 de junho de 1911) foi a filha do rei Vítor Emanuel II da Sardenha, depois rei de Itália, e da sua primeira esposa, a arquiduquesa Adelaide da Áustria.

    • Luísa Teresa Maria Clotilde
  2. María Clotilde de Saboya, de su nombre Ludovica Teresa María Clotilde (Turín, 2 de marzo de 1843-Moncalieri, 25 de junio de 1911), fue una princesa italiana perteneciente a la Casa de Saboya por nacimiento, y a la Casa de Bonaparte por matrimonio, además de condesa de Moncalieri por concesión personal, Es venerada en la Iglesia ...

  3. Maria Clotilde of Savoy (Ludovica Teresa Maria Clotilde; 2 March 1843 – 25 June 1911) was born in Turin to Vittorio Emanuele II, later King of Italy and his first wife, Adelaide of Austria. She was the wife of Prince Napoléon-Jérôme Bonaparte.

  4. Luísa Teresa Maria Clotilde de Saboia (em italiano: Ludovica Teresa Maria Clotilde; Turim, 2 de março de 1843 - Moncalieri, 25 de junho de 1911) foi a filha do rei Vítor Emanuel II da Sardenha, depois rei de Itália, e da sua primeira esposa, a arquiduquesa Adelaide da Áustria.

  5. María Clotilde de Saboya, de su nombre Ludovica Teresa María Clotilde ( Turín, 2 de marzo de 1843- Moncalieri, 25 de junio de 1911), fue una princesa italiana perteneciente a la Casa de Saboya por nacimiento, y a la Casa de Bonaparte por matrimonio, además de condesa de Moncalieri por concesión personal, Es venerada en la Iglesia Católica

  6. Adelaide da Áustria (Adelaide Francisca Maria Raniera Isabel Clotilde; [1] Milão, 3 de junho de 1822 – Turim, 20 de janeiro de 1855) foi a primeira esposa do rei Vítor Emanuel II da Itália e Rainha Consorte da Sardenha de 1849 até 1855, ano em que morreu devido ao parto do seu oitavo filho. [1]

  7. Originalmente, o bonapartismo combinava elementos do despotismo ilustrado e do pensamento iluminista de Rousseau. A partir de 1815, o bonapartismo teve como seus principais seguidores os que nunca aceitaram a derrota em Waterloo, nem o Congresso de Viena.