Resultado da Busca
Wielka Pieczęć Stanów Zjednoczonych (ang. Great Seal of the United States) jest używana do potwierdzania autentyczności dokumentów wydawanych przez władze Stanów Zjednoczonych.
Stany Zjednoczone Ameryki Północnej – państwo federacyjne w Ameryce Północnej składające się z 50 stanów, graniczące z Kanadą od północy, Meksykiem od południa, Oceanem Spokojnym od zachodu, Oceanem Arktycznym od północnego zachodu i Oceanem Atlantyckim od wschodu.
Godło Wysp Dziewiczych Stanów Zjednoczonych, będące jednocześnie pieczęcią, przedstawia zarys trzech wyspy należących do Wysp Dziewiczych Stanów Zjednoczonych: Saint Croix, Saint John oraz Saint Thomas na błękitnym tle z ich historycznymi symbolami.
Godło USA, awers Wielkiej Pieczęci Stanów Zjednoczonych Następne dekady to okres umacniania się pozycji gospodarczej USA oraz prowadzenie polityki izolacjonizmu . Dopiero wybuch I wojny światowej i przyłączenie się Stanów do konfliktu spowodowały chwilową zmianę w polityce zagranicznej.
Zazwyczaj godło państwowe jest związane z herbem państwa, wyodrębniając jego niektóre elementy. Czasem pochodzi od herbów dawnych dynastii panujących lub jest związane z wydarzeniami historycznymi lub legendami.
Pieczęć Prezydenta Stanów Zjednoczonych – oficjalny herb prezydenta Stanów Zjednoczonych wzorowany na Wielkiej Pieczęci Stanów Zjednoczonych. Pierwszym prezydentem, który używał pieczęci był Rutherford Hayes – z jego polecenia pieczęć powstała w 1880 roku.
Wszystkie stany USA (z wyjątkiem Alaski i Luizjany) dzielą się na hrabstwa (ang. county), których jest 3048. Podstawy ustrojowe i podziału terytorialnego Stanów Zjednoczonych określa Konstytucja Stanów Zjednoczonych z roku 1787 (ratyfikowana w 1789), w latach 1795–1992 uzupełniona o 27 poprawek.