Resultado da Busca
乔瓦尼·波尔蒂尼 (意大利語：Giovanni Boldini，1842年12月31日－1931年7月11日），生于意大利费拉拉，逝于法国巴黎，擅长风俗画与肖像画。 波尔蒂尼生于费拉拉，其父是一位擅长宗教题材的画家，1862年波尔蒂尼前往佛罗伦萨进行长达6年的学习。
Giovanni Boldini (ur. 31 grudnia 1842 w Ferrarze, zm. 11 stycznia 1931 w Paryżu) – włoski malarz portrecista. Pierwsze nauki pobierał w Ferrarze, a następnie we Florencji. Tam związał się z grupą macchiaioli do której należeli m.in. Fattori i Signorini oraz został bywalcem kawiarni Michelagelo w której wykonał pierwsze swoje ...
Giovanni Boldini in zijn atelier aan de Place Pigalle, door Alice Guérin, 1925. Giovanni Boldini ( Ferrara, 31 december 1842 – Parijs, 12 januari 1931) was een Italiaans impressionistisch kunstschilder, uiteindelijk vooral beroemd geworden als portretschilder.
Giovanni Boldini, archivio privato. Fin dal suo esordio, cioè dal lungo soggiorno fiorentino iniziato nel 1864, l’artista partecipò al clima rivoluzionario della Firenze risorgimentale e ai moti di rinnovamento ideologico e artistico dei macchiaioli, avvertendone tutta la portata innovativa. Firenze, negli anni sessanta dell’Ottocento ...
Giovanni Boldini (* 31. Dezember 1842 in Ferrara; † 12. Januar 1931 in Paris) war ein italienisch-französischer Maler des Impressionismus. Er war einer der meist gefragten Porträtmaler in der Belle Époque. Giovanni Boldini stammte aus einer bekannten Malerfamilie aus Ferrara. Seine ersten Zeichenstunden erhielt er von seinem Vater und ...
Giovanni Boldini. Letter to an unknown recipient. March 29, 1906 [published in Italian transl. in Ref. Dini and Dini 2002, vol. 2, p. 181, possibly the same as letter to Dubufe mentioned in Guidi 2015], notes that he has just finished this painting. Jean Louis Vaudoyer. "Giovanni Boldini."
8 de jan. de 2024 · Estetismo, decadentismo e fortunysmo fra pittura e letteratura attraverso un carteggio inedito di Gabriele d’Annunzio. di Tiziano Panconi. Intorno al 1871, anno in cui Boldini si trasferì a Parigi da Firenze, dove aveva fatto parte del gruppo dei Macchiaioli, la città era frequentata una moltitudine di artisti, per lo più riuniti in specifici quartieri, trasformati in cités d’artistes.
